Wat meteen opvalt is het respect voor historie en gebruik van hergebruikte materialen: de stapelmuren zijn opgetrokken met 30×30 tegels, die vaak een tweede leven krijgen, en draglineschotten vormen verrassende, ruwe paden, loperend door de tuin. De combinatie van deze materialen met cortenstaal voegt sfeer en structuur toe, terwijl het geheel toch zacht en natuurlijk aanvoelt.

De natuurlijke uitstraling krijgt extra kracht door de beplanting: een heerlijke mix van wilde, rijkbloeiende vaste planten zorgt voor kleur, geur en beweging, in contrast met de strakkere lijnen van hard materiaal. De erfafscheiding van wilgentenen versterkt het landelijke karakter — licht geschakeerd, ruim verzorgd — en voegt een bescheiden, ambachtelijke touch toe.

Daarnaast is er gekozen voor een subtiele pergola, uitgevoerd in geschilde kastanje palen, die het geheel niet domineert maar juist omarmt en omlijst. Deze pergola creëert beschutting, sfeer en daarnaast uitnodigende plekken om te zitten of te lezen.

Kortom: een tuin waar oude en ruwe elementen samenkomen met weelderig groen, zachte overgangen, natuurlijke materialen en rustgevende details. Een plek om adem te halen, te voelen en te genieten van het buiten zijn, midden in de stad.